Usahay, mabalaka kita pag-ayo sa kalibutanong mga kakurian nga ato na hinuong ipadaplin ang
mga bulohaton nga alang sa Gingharian sa Dios. Bisan ang pagsimba sa dominggo nga
gakinahanglan lamang og pipila ka oras, ug aduna kita’y higayun nga makigdait uban sa mga
kaigsoonan, mas gusto natong pilion ang atong yutan-ong mga tinguha. Ang Dios nahimo na
hinuong usa ka kapilian ug dili usa ka kinahanglanon.
Apan, lahi ra ba unta kon nahibalo kita sa eksaktong panahon sa pagbalik ni Kristo?
Sa Mateo 24:36-44, si Hesus naghisgot nga walay nasayod sa adlaw ug takna sa iyang
pagbalik gawas sa Amahan. Sa mga bersikulo 45-51, mosunod ang sambingay sa
matinud-anon ug sa dautang sulugoon. Kinahanglan natong masayran nga dili aksidente nga
ingun-ani ang paghan-ay sa mga bersikulo tungod kay adunay labing menos usa ka leksyon
nga kinahanglan natong masabtan. Sa pagkatinuod, kita wala masayud sa takna sa pagbalik ni
Jesus, apan sa miaging mga bersikulo (vv. 1-35), siya mihatag ug mga ilhanan nga mag-timaan
kanato. Kay nahibalo na man kita niini (ang mga timailhan sa dili pa mobalik si Kristo), adunay
duha lamang ka butang ang mahimong buhaton ni bisan kinsa nga nag-deklarang magtotoo
kang Jesu-Kristo base sa sambingay—magmatinud anon hangtud nga si Jesus mobalik o
magtinapulan.
Ang dautang sulugoon nagainom kauban iyang mga higala, ug nagaabuso sa iyang mga
masigkaulipon, kay siya naghunahuna nga ang iyang agalon dugay pa mobalik. Apan kon siya
nasayud sa eksaktong panahon sa pagpauli sa iyang agalon, siya tingali maningkamot sa
pagbuhat sa buluhaton nga gihabilin kaniya tungod sa kahadlok nga mataktak sa iyang trabaho.
Sa laing bahin, ang matinud-anong sulugoon, maalamon ug makugihong nagtuman sa mga
buluhaton nga gihatag kaniya, bisan wala siya mahibalo sa taknang panahon sa pagbalik sa
iyang agalon. Karon, hain sa duha ang atong gipaningkamutan nga buhaton?
Sukad karon, si Jesus moanhi sa bisan unsang takna, ug kinahanglan gayud nga mangutana
kita sa atong kaugalingon, “Makaplagan ba kita Niya nga nag-matinud-anon?” Gihimo ba nato
ang mga katungdanan nga gisalig kanato ni Kristo, ilabi na ang pagpakaylap sa Ebanghelyo?
Naghimo ba kita sa atong mga katungdanan diha sa panimalay—nga mahimong usa ka tinahud
nga bana, asawa, inahan, amahan, anak nga babaye, anak nga lalaki, igsoong babaye, o
igsoong lalaki? Gipasidunggan ba nato si Kristo sa trabaho? Gihigugma ba nato ang atong
isigkatawo sama sa atong kaugalingon? Giatiman ba nato ang mga panginahanglan sa atong
lokal nga simbahan? Gidasig ba nato ang mga kaigsoonan? Maalamon ba natong gigamit ang
atong panahon ug nagkugi ba kita sa pagbuhat sa mga katungdanan sama sa matinud-anong
sulugoon? Igsoon, bisan pa sa atong ubang mga katungdanan, ato ba gayu’ng giuna Si Kristo?
O sama ba kita sa dautang sulugoon nga nag-usik-usik sa iyang panahon sa pag-inom uban sa
mga higala, sa pagbuhat og dautan sa kalibutan, nga nagaingon, “Ang akong agalon dili pa
mobalik! Buhaton nako ang akong gusto?”
Ato kining pamalandungan ug atoang hinumdoman nga ang tanang butang niining kalibotana
mahanaw ra (1 Cor. 7:21). Ug walay kapuslanan kon maangkon nato ang tibuok kalibutan
pinaagi sa pagbuhat sa dili makadiosnong mga tinguha, kon sa baylo mawala ang atong
kaugalingong mga kalag sa adlawng umalabut (Mark 8:36). Busa, gamiton ta sa maalamong
paagi ang atong panahon kay ang mga adlaw daotan, ug kinasingkasing nga molihok alang sa
Ginoo ug Sa iyang himaya (Efeso 5:16; Colosas 3:24; 1 Corinto 10:31). Ug sa dihang Siya
mobalik, imbes nga itambog kita ngadto sa Kalayo sa Impyerno sama sa dautanng ulipon,
makaplagan hinuon kita Niya nga nag-matinud-anon ug moingon, “Maayong pagkabuhat,
maayo ug kasaligan kong sulugoon” (Mateo 25:23).
